På lördag är jag fri, tid för en blogupdate!

Hej hej!

Zoals beloofd in deel 1, is hier deel 2 van de langverwachte, veelom aangekondigde, heftig geanticipeerde blogupdate! 

Maandag na ons prachtige weekendje ging de wekker natuurlijk weer veel te vroeg af, die lessen om 08u15 zijn echt hatelijk. Desalniettemin stonden we fris en monter op, klaar voor een nieuwe Zweedse week. En 't zou een zware week worden voor mij. Dinsdag en woensdag stonden de practica van bioanalytische chemie gepland, van 10 tot 16u en van 13 tot 19u respectievelijk. Verder had ik donderdag ook mijn eerste computerpracticum van Biochemical Reaction Engineering (van 8 tot 12) en waren er ook verscheidene meetings gepland voor de groepswerken die ik hier heb (en Iris ook). Zweden houden er namelijk blijkbaar van om groepswerken echt sàmen te maken, dus met 6 achter 2 computers zitten en proberen iets te typen. Niet echt efficiënt, maar ja, het is hun manier. Allechance was er ook genoeg om naar uit te kijken in die week.

De practica waren niet echt de moeite, vooral omdat we met 6 aan één experiment werkten. Het kwam er dus vooral op neer dat één iemand het werk deed en de rest keek. Met onderwerpen als ELISA en SDS-PAGE waren ze ook niet echt van de moeilijkste, dus ik was blij toen ze gedaan waren. Deze vrijdag (28/09) ben ik dan begonnen aan het laboverslag, wat dan wel weer wat tegenvalt van moeilijkheid, maar daar geraken we wel door. Verder bestonden de practica vooral uit veel wachten, wat we naar Zweedse gewoonte konden doen met 'ne koffie en e koekske', dus dat viel allemaal wel mee. 

Woendagavond had ik afgesproken met Steffen (uit Duitsland) om de match Bayern München - Valencia te zien op zijn kot. Het probleem was echter dat hij in 'Greenhousen' woont, een studentencomplex 6 km van het centrum van Lund. En mensen die mij een beetje kennen weten wat er gebeurt als ik onbekend gebied binnenfiets, zelfverzekerd dat ik "het wel zal vinden, ik heb toch op de kaart gekeken thuis". Juist ja, ik ben natuurlijk verschrikkelijk had verdwaald. Op het kaartje hieronder zien jullie hoe ik had moeten rijden, en hoe ik uiteindelijk gereden heb. 

Blauw = De juiste weg.                                       Rood = Robin's weg.

Maar goed, ik was toch nog op tijd voor de tweede helft, en Bayern won, dus alle Duitsers waren blij. En ik vierde natuurlijk mee, was een hele gezellige avond. Iris was die avond gaan biljarten en socializen met de Novischen ('nieuwelingen') van Kalmar (onze studentennation) en had zich ook geamuseerd. De dag erna moest ik er weer om zeven uur uit voor mijn computerpracticum, wat toch een beetje heel veel pijn deed. Gelukkig is er in Zweden altijd genoeg koffie voorhanden, dus sleurde ik me door de matrixberekeningen en matlabproblemen heen met de hulp van enkele hectoliters van dat zwarte goedje. Donderdagnamiddag heb ik dan wat gewerkt (moet hier jammer genoeg in steeds grotere mate gebeuren) en 's avonds was er weer een sublieme schermtraining. 

De volgende dag, vrijdag, was een speciale dag. Iris en ik vierden dan namelijk ons éénjarig jubileum. En dat moest gevierd worden! Aangezien ze het grootste deel van haar juwelen vergeten was in België, had ik haar een mooie maar eenvoudige halsketting gekocht, die ze dus ook op normale dagen kon dragen. Hoewel we graag de hele dag zouden samen gespendeerd hebben, riep de plicht ons: 's morgens waren er de lessen vanaf 8u. Maar dat hield ons niet tegen om erna een zalige dag te hebben. Mijn plan was oorspronkelijk om te gaan picknicken, maar aangezien het weer een beetje tegenviel (lees: regen, regen en nog eens regen.) gingen we toch gaan picknicken. Maar dan in ons appartement. Een dekentje en wat kussens op de grond, aardbeien, chocoladesaus en een flesje cava, et voilà: een prachtige binnenpicknick is geboren. Ik had Iris haar ketting 's morgens al gegeven, en nu bleek dat ze voor mij ook iets had gekocht: manchetknopen van Zweedse makelij. Ze zijn echt mooi, nu moet ik mij alleen nog een hemd aanschaffen waar ik ze in kan steken. 

's Avonds had ik dan gereserveerd in een restaurantje in Lund, waar we zijn gaan fonduen. Heerlijk eten met nog heerlijker gezelschap, wat wil een mens nog meer? Erna besloten we nog even een stapje in de wereld te gaan zetten. Johannes, een Duitse vriend van ons hier, was bezig met een Pubcrawl met zijn nation (Hallands). Dit houdt in dat alle nations vereerd worden met een bezoek en er heel wat gepintelierd wordt. Toen we ze tegenkwamen hadden ze echter nog maar 2 pubs gedaan, echte toogplakkers dus :p. De pubcrawl bleek niet zo super georganiseerd te zijn, want de volgende 3 nations waar we bij aanklopten hadden allemaal al een eigen activiteit, waardoor we niet binnen konden. Uiteindelijk zijn we dan toch in Krischan Nation binnen geraakt. Deze nation was al in clubmodus (het was ondertussen al 22u), dus normaal zou de entree 60 kronen bedragen, maar omdat we stiekem hadden aangesloten bij de pubcrawl konden we gratis naar binnen glippen. En daarbinnen was het een feestje! De muziek was weer typisch Zweeds (commercieel) maar dat hield ons niet tegen om er even stevig tegenaan te gaan. Anderhalf uur later vertrokken Johannes en zijn consoorten echter naar de volgende pub en aangezien ons trucje geen twee keer zou lukken, besloten Iris en ik naar huis te gaan. De volgende dag stond namelijk de fenomenale Novischfesten ('Het feest van de nieuwelingen') op het programma, een avond om niet snel te vergeten, maar daar zal Iris jullie meer over vertellen in de volgende blogupdate!

Stay tuned!

Robin

Äntligen har jag tid att uppdatera!

Hej hej mina vänner!

Allereerst mijn excuses voor de lange stilte, het is hier razend druk in Lund! Groepswerken en assignments volgen elkaar in razend tempo op, de eerste examens die er al aankomen (ja, jullie beginnen nog maar net en wij slaan al aan het studeren) en natuurlijk al het gefeest en gesocialize zorgen ervoor dat de nodige tijd om een degelijke blogupdate te schrijven ontbreekt. En omdat ik jullie niet wil voorzien van een brolupdate, neem ik nu even uitgbreid de tijd om jullie te vergasten op een heerlijk ontspannend verhaal over de laatste twee weken hier in het prachtige Lund. Sit back and enjoy!

Ik pik de draad op waar Iris hem heeft achtergelaten, dus de week na de sittning (die trouwens fenomenaal was, stel je een driegangendiner voor in een restaurant waar iedereen verkleed is en er ondertussen aan elke tafel een cantus op wijn bezig is, en elke tafel om ter best tegen elkaar cantust.). Die week was een redelijk normaal weekje, mijn vakken zijn beide echt interessant. Ik volg Biochemical Reaction Engineering, een soort kruising tussen R&R, microbiologie, biochemie en ModSim (ok als ik die vakken zo opnoem klinkt het niet zo interessant, maar dat is het wel :p). Dit wordt gegeven door een heel joviale professor, zo wat Poelman-achtig met een tikkeltje Van Der Meeren in. Het minder leuke aan dit vak is dat ik het heb om 8u15 's morgens, en dat bijna elke dag. Het andere vak dat ik in de eerste periode van het eerste semester volg is Bioanalytical Chemistry, vooral een opsomming van allerlei technieken zoals immunoanalyse, celgebaseerde analyse, enzymanalyse,... en hoe ze te gebruiken, te implementeren in een flowsysteem en ze te optimaliseren. Voor dit vak moeten we ook een groepswerk maken, waarbij we zogezegd in een biotechbedrijf werken en we een assay moeten opstellen voor de detectie van een bepaald antimicrobieel peptide. Het is een werk met zes, en ik zit natuurlijk met 5 Zweden, dus voel ik me constant de buitenlander in hun groepje :p Nee nee, ze praten meestal gewoon Engels en ze zijn supervriendelijk. Een deel van de opdracht is de systeemoptimalisatie, en omdat ze weten dat ik BioScience Engineering doe (een richting die blijkbaar redelijk zeldzaam is en een niche vult in de huidige groeiende hybride van Biochemical Engineering en Biotechnologie) mag ik die op mij nemen. Een kolfje naar mijn hand, hoop ik :p.

Maar soit ik dwaal af. De week verliep zonder al te veel gebeurtenissen, de nodige Zweedse lessen werden bijgewerkt en mijn degen werd weer eens in het bloed gezet op de schermclub, maar voor de rest niks speciaals. Maar dan was het weekend daar! Jammer genoeg konden we dit weekend niet (zoals initieel gepland) doorbrengen in Stockholm, daar de prijzen van een ticket erheen (enkele dagen op voorhand bekeken, damn you uitstelgedrag) ongeveer 7 miljoen euro kostten. Een snel plan voor een weekendtrip drong zich op en we besloten naar Söderåsen National Park te gaan. In dit prachtige natuurreservaat zouden we dan de nacht doorbrengen in een traveller's lodge, een huisje waar reizigers (als ze op tijd zijn) gratis kunnen overnachten en koken en dergelijke. Vrijdag dan nog om slaapzakken en supplies geweest en zaterdagmorgen waren we weg. Het altijd zo efficiënte Zweedse openbaar vervoer bracht ons in een mum van tijd aan de ingang van het park, het avontuur kon beginnen!

Het eerste deel van onze trip was natuurlijk het huisje gaan zoeken zodat we konden dibsen op een plaats. Op de kaart is dit te zien als de gele-rode route, die ons langs een indrukwekkend ravijn voerde en vervolgends de blauwe route tot het plaatsje 'Liagården'. Voor de duidelijkheid: we kwamen het park rechtsboven op de kaart binnen.

Dit eerste deel van de route was magnifiek. Het pad slingerde zich langs een meer omhoog de klif op, waarna het zich door een bos baande met het ene na het andere uitzicht over het ravijn beneden. Vervolgens moesten we het een ravijn in, aangezien de shelter zich aan de andere kant bevond. Hierdoor moesten we een heel eind een stroompje volgen, wat mijn dierzoeksenses aan zette, ik wist namelijk dat er veel salamanders in dit park zaten. Jammer genoeg hebben we er geen gespot. Kikkers daarentegen hebben we wel gezien! Langsheen de rivier waren er ook zeer veel sporen van oude beschavingen zoals oude muren en vervallen heirwegen. De brochure vertelde ons dat deze afkomstig waren uit periodes variërende tussen de 1000 en 4000 jaar geleden. Maar laat de beelden voor zich spreken:

De kikker!!!

Toen we bij het huisje aankwamen, was het nog maar middag, we hadden ons zelf duidelijk onderschat. We besloten dan maar op krachten te komen in het huisje en tevens onze bedden te dibsen. Deze waren jammerlijk genoeg zonder matras, dus probeerden we met onze reservekleren en tapijten die we daar vonden toch een redelijk comfortabel bed te maken. Toen we dat gedaan hadden, bekeken we de kaart en stippelden een namiddagwandeling uit. Deze zou ons door wat meer heideachtige gebieden voeren. We hadden echter één probleem: de verschillende kaarten waren het niet eens. Paden die op de ene kaart wel bestonden waren plotseling verdwenen op de andere. We besloten dan toch maar een sprong in het diepe te wagen en het verdwenen pad te gaan zoeken. Met het voorspelbare resultaat: we verdwaalden. Het gebied waar we in rond doolden is het grote groene gebied op de linkerkant van de kaart. Ervaren trekkers als we waren sloegen we niet in paniek en probeerden we bekend terrein terug te vinden. Dit bracht ons dieper in de heide en plots waren ze daar: 3 damherten op nauwelijks 50 meter van ons. Nog voor we van onze verbazing bekomen waren en de camera klaar hadden, hadden ze natuurlijk al lang onze geur opgesnoven en stoven ze weg. Geen foto's dus, helaas :( Na deze ontmoeting legden we nog een helse tocht af dwars door een bos, waarna we ineens terug op de weg stonden. Hoezee! Op de weg terug namen we dan een iets conventionelere weg die ons (zij het met een omweg) terug naar het huisje bracht. Op deze weg kwamen we nog voorbij verscheidene antieke ruïnes, vermoedelijk uit vikingtijden.

Waar zijn wij?

Het proberen zacht maken van de 'bedden'

Route 2

Terug aangekomen aan het huisje begon onze maag te knorren. Om hier te kunnen koken, moest er hout gekapt worden, een kolfje naar mijn hand. Iris ging water halen uit een waterpomp ('Clean as tapwater' volgens de Zweden) en ik verzaagde en verkapte het hout tot brandklare brokken. Hierna probeerden we in een oude stoof een warm genoeg vuur te krijgen om te koken. We hadden tortellini's bij dus dat beloofde een lekker maaltje te worden. Alleen kregen we ons water maar niet gekookt. Ik schatte het water op een temperatuur van 90° en toen kwam levensmiddelenchemie van pas. Per tien graden verdubbeld de reactiesnelheid en onze pasta moest vijf minuten koken, dus hebben we hem tien minuten in het water gelaten, en het resultaat was niet te versmaden! Dit kan natuurlijk ook gewoon komen omdat we verschrikkelijke honger hadden. Daarna werd het tijd om de route van de dag erna uit te stippelen en op tijd in ons bed te kruipen (niet voor ik Iris geowned had in Manillen natuurlijk :p). De volgende morgen ging de wekker heel vroeg af, dat viel niet mee na een nacht op een plank. Een stevig musli-met-oplosmelk-ontbijt later waren we klaar om te vertrekken. We mochten zeker niet verdwalen, want de laatste bus huiswaarts vertrok al redelijk vroeg vanaf de andere kant van het natuurreservaat.

Ik naarstig aan het werk

Iris toen ze nog aan het winnen was met manillen.

Route 3: We vertrokken vanaf de rode bol en moesten naar de rechter beneden hoek van het park (net van de kaart gevallen)

De wandeling terug bracht ons langs mooie meren, een grafmonument, sporen van (vermoedelijk) zwijnen en ander gespuis zoals eekhoorns en dergelijke. Aangekomen aan de andere kant van het park hadden we nog tijd om te lunchen voor de bus kwam. Iris zag toen met haar arendsoog een kat zitten aan de andere kant van het parkeerterrein. Ik besloot mijn kattefluisteraarskills te testen en riep de kat met een zacht lok geluidje. Tot mijn grote verbazing kwam ze af en begon hij kopjes te geven. Wat een lieve kat! Al snel werd zijn ware bedoeling echter duidelijk: hij had honger en was aan het bedelen. Nadat ik zo slim was hem iets te geven was het dan ook onmogelijk de kat kwijt te geraken, en we zijn er pas vanaf geraakt toen we het parkeerterrein verlieten om nog een koffie te gaan kopen voor de bus kwam.

Ok lieve vriendjes, ik ga het voorlopig hierbij laten, maar vanaf morgen schrijf ik verder aan deel 2 en vertel ik onderandere over Chique Novischerfesten, Prachtige Pubcrawls en Adembenemende Anniversaires! Hou ons zeker in de gaten!

Hej då!

,

Svenska nyheter !

 Hej hej trouwe blogvolgers !

Het is ondertussen al een tijdje geleden dat ik een nieuw bericht gepost heb, deels wegens tijdsgebrek deels uit luiheid... De laatste dag van de vakantie, zondag 2 september, zijn Robin en ik naar Malmö geweest, de derde grootste stad van Zweden. Eerst zijn we naar Stortorget gewandeld waar een holebi-optocht was, met de nodige plakaten en verklede mensen.

 Dan een beetje door de winkelstraatjes gewandeld, veel meer winkels dan in Lund zelf dus dat moet ik zeker onthouden. En vervolgens kwamen we de biblioheek tegen, die naar het schijnt heel high tech was en die we dus eventjes hebben bezocht. Naast de bibliotheek lag het heel mooie Slottsparken en Kungsparken met vele bloemenweiden en ook een windmolen. Doorheen het park loopt een riviertje waarop je kan kanoën, dat is voor de volgende keer!

 De bib van buitenaf, heel mooi gebouw

 Het park van Malmö

Daarna zijn we richting de beroemde Turning Torso van Malmö gegaan via een hondenspeelplaats/strand, zie hieronder. 

Het was een heel leuk stadbezoekje en een geslaagde laatste dag van de vakantie :-)

De volgende dag maandag moesten we al om 8u15 op school zijn, super vroeg zeker omdat we om op school te geraken een halfuur bergop moeten fietsen. 

Mijn cursussen vallen heel goed mee. Food Microbiology is tot nu toe al vooral herhaling geweest van microbiologie, dus eerder gemakkelijk. We moeten voor dat vak ook een literatuur studie doen over de uitbraak van een micro-organisme of virus gerelateerd met voedsel, bijvoorbeeld de EHEC bacterie. Ik denk dat ik het over prionen ga doen. Mijn andere vak Protein Engineering is vooral een vak dat ik heb opgenomen uit interesse, en ik had een beetje gevreesd dat het hetzelfde ging zijn als biokatalyse en enzymtechnologie, maar dat is zeker niet het geval. Het gaat meer over hoe je echt mutaties uit moet voeren in de praktijk. Tijdens het practicum doen we dan ook een site-directed mutagenesis. De professor geeft heel goed les, dus ben echt blij met dat vak. 

Dan had ik dinsdag ook mijn eerste Zweedse les. Ik kende gelukkig al redelijk veel exchange students daar, dus dat was leuk. Het gaat wel redelijk snel, want de meeste studenten hebben al wat voorkennis van Zweeds maar ik niet :( maar voor Nederlandstaligen is het lezen niet zo moeilijk, tot wanneer de uitspraak en intonatie begint... Het is echt moeilijk om Zweden te begrijpen als ze spreken. Na de zweedse lessen ga ik dan vaak nog iets eten met wat vriendinnen. Dat is altijd een leuk einde van de dag :-)

Woensdag gingen we dan naar een feestje in Västgöta Nation (VG's). Ik was er al om 21u (de clubs gaan open om 22u maar er ging veel volk zijn dus wou ik zeker op tijd zijn). Iedereen die in de rij stond was al super dronken. Bij het uitgaan in Zweden is de pre-party eigenlijk het belangrijkst en leukst. Er wordt daar wel veel gedronken omdat de alcohol in de clubs toch nog duur is. Dat heeft natuurlijk als resultaat dat iedereen super dronken in de rij staat aan te schuiven om binnen te mogen. Uiteindelijk hebben we 2 uur (tot 23u) in de rij gestaan tot wanneer ik het echt beu was, de mensen begonnen echt lastig te worden en te duwen enzo, ondertussen was mijn party-mood volledig verdwenen. Dan zijn we maar met wat mensen naar Hällands Nation geweest, naar de pub om nog iets te drinken. Robin is daarna nog naar VG's geweest maar ik had geen zin meer, ik moest de volgende morgen ook weer vroeg opstaan dus...

Vrijdag zijn we dan allebei terug gaan werken in Kalmar Nation. Er was één iemand nodig in de keuken en één iemand aan de bar. Na verloren te hebben bij blad-steen-schaar moest ik in de keuken. Dat is echt heel hard werken. We maken zo'n 90 hamburgers op 2 uur met zelfgemaakte broodjes, zelfgesneden verse groentjes, zelf gemaakte hamburgers en zelfgebakken frietjes ! Kalmar Nation heeft de naam van de beste hamburgers in Lund te maken. En ze zijn ook echt super lekker. Dat is een voordeel van de te werken: je mag je eigen hamburger samen stellen met alles er op en eraan: alle sausjes, spek, ei, hamburger, gebakken uitjes, enzovoort njummmiieeee !

Het creëren van die delicieuze hamburgers

Na het werk in de keuken, is het de gewoonte om een "after-work" party te doen, een sexha. Leuk omdat je in de keuken redelijk intens samenwerkt en het dan echt zalig is om na al dat harde labeur samen te ontspannen, te kletsen, muziek te luisteren en een biertje te drinken. Toen de bar-crew dan ook naar boven kwam, waren er vooral meer Zweden die dan ook Zweeds gingen praten dus dat was wel een beetje jammer, maar ik heb toch een leuke ervaring gehad daar en ik wil het zeker eens opnieuw doen. (wel niet elke week :D)

Zaterdag ben ik dan nog eens gaan zwemmen, gotta stay fit ;-) en heb ik ook een outfit gezocht voor de sittning 's avonds. Op het plein naast het zwembad was er een soort rommelmarkt, waar ik voor ongeveer 2 euro mijn volledige outfit gevonden heb: AAAAARRRRGH PIRATE ! Foto's volgen.

Het thema was dus piraten, maar je mag je ook verkleden als iets gerelateerd aan piraten. Robin was verkleed als Spongebob, als je het wist kon je Spongebob wel herkennen maar als je het niet wist zag hij er een klein beetje eng en geel uit :D 

De avond zag er uit als volgt:

- een pre-party: liedjes wat oefenen, foto's trekken van elkaar en een pintje drinken

- een sittning: een soort driegangendinner in een nation, waar je ook drinkt en liedjes zingt. Er zijn verschillende tafels en die zingen zo wat tegen elkaar. Bijvoorbeeld de ene tafel zingt een liedje en de andere tafel antwoordt met: dat was het slechtste, het slechtste, het slechtste dat ik ooit heb gehoord ! En dat dan steeds luider gezongen :D een beetje zoals een cantus bij ons dan maar dan met eten inclusief en flessen wijn in plaats van kannen bier.

- een middle-party: dat is een soort feestje bij iemand op kot waar nog een beetje gedronken en gepraat wordt

- de eigenlijke party: in de club zelf (östgösta nation) 

Kort gezegd een super plezante avond, behalve voor bepaalde mensen die een beetje té veel hadden gedronken :)

Zondag heb ik dan een beetje gestudeerd, moet ook gebeuren hé ! 

En deze week, weer een weekje school. We waren van plan om dit weekend naar Stockholm te gaan om Wanda, Jolien, Griet, enzovoort eens te zien want zij  zijn daar dan ook ! Tot wanneer we de prijzen opzochten om daar te geraken. Ja HALLO ! Ongeveer 160 euro heen en terug, en dan nog geen slaapplaats ofzo hé ! Dat laat ons september budget niet meer toe... We hebben dan maar beslist om iets anders te doen dit weekend: we gaan naar een nationaal park Söderasen hier in Skane. We gaan een grote wandeltocht maken door het park en dan daar in een soort hut slapen. Slaapzakken zijn we vergeten thuis dus dat ga ik vandaag nog kopen, maar ik kijk er in elk geval al super hard naar uit, een beetje natuur zal deugd doen :-)

Foto's van de sittning volgen ! 

Zweedse Zwoele Zoentjes van uw trouwste blogster in het Zweedse Lund
Iris